من آنقدر خواستمت که نخواستنت را ندیدم
تو آنقدر نخواستی که هیچ چیز از من ندیدی
.
.
.
روزی میرسد که با لبخند تو بیدار میشوم
این روز هر زمان که میخواهد باشد
فقط باشد
.
.
.
خداوندا ، جای سوره ای به نام “عشق” در قرآن تو خالیست
که اینگونه آغاز شود :
و قسم به روزی که دلت را میشکنند و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت
گاهی از غم می شود ویران دلم/کاشکی دلها همه مردانه قسمت می شدند
.
.
.
روزگاریست که پیمان بسته با جان منی/خانه ات آباد باد ای غم که مهمان منی