دیدی آخرش من و گذاشت و رفت

 

دیدی آخرش من و گذاشت و رفت
از زمین قلبم رو بر نداشت و رفت 
 

دیدی آخرش من و دیوونه کرد
واسه رفتن همینو بهونه کرد 
 

دیدی اون وعده هایی که رنگی بود
تمومش فقط واسه قشنگی بود

دیدی اون که دلم و بهش دادم
رفت و از چشمای نازش افتادم 
 

دیدی اونی که می گفت مال منه
دم آخر نیومد سر بزنه 
 

دیدی خط زد اسمم و از دفترش
رفت و اسفند نزدم دور سرش 
 

دیدی اون نخواست برم به بدرقش
دیدی که باختم توی مسابقش 
 

دیدی مهربونیا رو زد کنار
رفت و چشمام و گذاشت تو انتظار 
 

دیدی رفت گذاشت به پای سرنوشت
گفت شاید ببینمت توی بهشت 
 

دیدی بی خبر گذاشت و رفت سفر
گفت بذار بمونه چشم اون به در 
 

دیدی افتاد اسم من سر زبون
همشون گفتن به اون نامهربون 
 

دیدی که دعاها مستجاب نشد
آخرم دلش واسم کباب نشد 
 

دیدی لااقل نزد به پنجره
که بهم خبر بده می خواد بره 
 

دیدی رفت بدون هیچ سر و صدا
ولی من سپردمش دست خدا 
 

دیدی قولاش و گذاشت تو چمدون
که دیگه نمونه از اونا نشون 
 

دیدی با دل این و در میون نذاشت
رفت و از خاظره ها نشون نذاشت 
 

دیدی آخرش من رو نظر زدن
تو سر این دل در به در زدن 
 

دیدی آخرش من و تنها گذاشت
تشنه رو تو حسرت دریا گذاشت 
 

یعنی رفته اونجا آشیان کنه
یا می خواسته من رو امتحان کنه 
 

دیدی حتی اون نگفت می ره کجا
چه بده رسمای روزگار ما 
 

دیدی خواستمش ولی من و نخواست
اینم از بازیای دنیای ماست 
 

حالا چند روزیه که بدون اون
چشم من خیره شده به آسمون 
 

امون از عاشقیای چنروزه
که فقط یکی تو شعرش می سوزه 
 

چه کنم خدا پشیمونش کنه
یا که مثل من پریشونش کنه 
 

رفت و دیگه نمی یاد به شهر ما
بهتره بسپرمش دست خدا